อะบู ซัยด์ อับดุรเราะห์มาน บิน มุฮัมมัด บิน ค็อลดูน อัลฮัฎเราะมี (อาหรับ: أبو زيد عبد الرحمن بن محمد بن خلدون الحضرمي‎; 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1332 – 19 มีนาคม ค.ศ. 1406) เป็นนักประวัติศาสตร์และนักประวัติศาสตร์นิพนธ์มุสลิมชาวตูนิเซียเชื้อสายอัลอันดะลุส และได้รับการยกย่องจากนักวิชาการหลายคนว่าเป็นหนึ่งในบิดาแห่งองค์ความรู้ทางประวัติศาสตร์นิพนธ์ สังคมวิทยา และเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่[1]อิบน์ ค็อลดูน เป็นที่รู้จักมากที่สุดจากผลงานที่มีชื่อว่า อัลมุก็อดดิมะฮ์ ซึ่งได้รับการค้นพบ ประเมินค่า และตระหนักถึงคุณค่าเป็นครั้งแรกในวงวิชาการของยุโรปช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19[2] แต่ผลงานชิ้นดังกล่าวก็มีอิทธิพลอย่างมากต่อนักประวัติศาสตร์ชาวออตโตมันในคริสต์ศตวรรษที่ 17 อย่างฮัจญี เคาะลีฟะฮ์ และมุศเฏาะฟา นะอีมา ซึ่งอาศัยทฤษฎีของเขาในการวิเคราะห์ความเจริญรุ่งเรืองและความเสื่อมถอยของจักรวรรดิออตโตมันเช่นกัน[3] ภายหลังในคริสต์ศตวรรษที่ 19 นักวิชาการตะวันตกจึงยอมรับว่าอิบน์ ค็อลดูน เป็นหนึ่งในบรรดานักปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากโลกมุสลิม[4]